HEMA zandbak harkjes
Kijk naar een willekeurige kindertekening waarin een poppetje voorkomt en je weet een ding zeker: technisch klopt het van geen kant. Soms komen er armen uit het hoofd, zijn de handen getekend als HEMA-zandbakharkjes en als de kinderkunstenaar een bepaalde leeftijd heeft, is er standaard een disproportioneel grote navel op de buik van het poppetje (kom ik in mijn blog “Zakelijk tekenen en de kunst van het navelstaren” op terug).
En toch herkennen we dat het een poppetje is en ontlokt de tekening doorgaans een ‘ahhh, wat schattig’-reactie in ons op.
Focus
Tijdens een training zakelijk tekenen hoor ik mensen vaak zuchten “Ik ben niet goed in poppetje tekenen!”. Dan wordt er uiteraard een poppetje met karakter bedoeld, die een herkenbare beweging maakt en verlost is van alle houterigheid. Tuurlijk, snap ik ook.
Maar kijkend naar een kindertekening mogen we wat mij betreft vriendelijker naar de eisen voor poppetjes kijken: ons brein accepteert al heel snel dat iets een poppetje is en wat het poppetje aan het doen is.
Dat is niet zo gek, want we zijn vanaf onze geboorte afhankelijk van de ‘poppetjes’ om ons heen. Daar ligt in ons brein dus nogal wat focus op. En van die focus op poppetjes maken we met zakelijk tekenen dankbaar gebruik.
‘Yes, we can’-vitamine
De focus van ons brein op poppetjes geeft twee belangrijke redenen om ons tekenvertrouwen een ‘push to next-level elevation celebration’ te geven zodat we wel poppetjes gaan tekenen. Oftewel, een dosis ‘yes, we can’-vitamine voor visuele communicatie.
Allereerst, een kind tekent dat wat zijn aandacht heeft. Een van de eerste dingen die een kind tekent, zijn poppetjes. We zijn immers sociale dieren, die voorkeur geprimed en gaat niet weg naarmate we ouder worden. Wil je met een zakelijke tekening de aandacht trekken, zorg dan dat er een of meerdere poppetjes zijn getekend.
Ten tweede, eerder bleek al dat ons brein snel accepteert dat iets een poppetje is: Een rondje voor het hoofd met een lijn als lichaam is al genoeg. Zo simpel kan en mag je het houden!
Hoe dan?
Ik geef je hier drie eenvoudige tips die je altijd en overal in kunt zetten en je zullen helpen om met vertrouwen en plezier een poppetje te tekenen dat ook nog eens impact maakt.
Tip 1: Maak het hoofd rond en groot.
Babies hebben een relatief groot hoofd. Ons brein herkend dat als lief en schattig. In primatentaal “kwetsbaar” en “onschuldig”. Hierdoor worden we zachter in ons doen en laten, staan we meer open en hebben we minder snel de neiging om in de verdediging te schieten. Dat helpt enorm om interactie soepeler te maken!
Tip 2: Teken alleen ogen en mond in het gezicht.
Meer heb je niet nodig voor een herkenbare gezichtsuitdrukking. Ons brein focused zich voornamelijk op gezichtsuitdrukking. Het probeert waarde aan te koppelen aan de gezichtsuitdrukking, zodat het weet welke reactie "nodig" is. Bijvoorbeeld lachen als een ander lacht.
De stand van de ogen en de mond zijn hierbij leidend. Neus en oren leiden in tekeningen eerder af of worden gebruikt voor een meer cartooneske stijl. Fantastisch, maar als je je nog niet senang voelt bij het tekenen, beperk jezelf dan tot de ogen en de mond. Kijk maar naar onderstaand plaatje.
Tip 3: Een lichaam hoeft slechts de indruk van een lichaam te geven. Een lijn is voldoende.
Dan Roam schreef het al in ‘Draw to Win’: simpele tekeningen zijn het meest effectief. Ga jezelf en de ander niet vermoeien met meer meer omdat het dan beter zou zijn. Elke lijn teveel vraagt van het brein van de kijker energie. Laat die energie gebruikt worden voor waar het echt om gaat, namelijk de boodschap die jij over wilt brengen.
PS. Het allerbelangrijkst bij zakelijk tekenen is KISS, oftewel Keep It Stupid Simple. Dat is waar het over gaat. Heb je de smaak te pakken en wil je meer? Dan heb ik hier voor een extra tekeninstructie “Teken nog meer poppetjes” om je verder op weg te helpen. Download ‘m en ga aan de slag! Ik ben heel benieuwd wat jij op papier zet. Laat je ze zien?